૧. ગામડું

(રાગ-એક વણઝારી ઝૂલણ ઝૂલતી'તી)

એક રૂડું રૂપાળું ગામડું,

એ હૈયે હેતાળું ગામડું;

     એમાં રહેતા'તા સંપીને સહુ,

          એ રૂડું રૂપાળું ગામડું.

એક-બીજાને લોકો મદદ કરે,

દુખિયા માટે તો સર્વસ્‍વ ધરે;

     એ ગામની તો શી વાત કહું! એ રૂડું.....

મહેમાનો આવે તો મરી પડે,

મીઠી વાતોમાં ઊંડા ઊતરી પડે;

     બન્‍યા'તા જ્ઞાની તેઓ બહુ, એ રૂડું.....

નાતજાતમાં તેઓ ન માનતા,

સૌની સાથે એકતા રાખતા;

     કહેતા, ‘છે સૌનું એક લહુ', એ રૂડું.....

તહેવારોના લોકો ખૂબ શોખીન,

સૌ સાથે રહે, હોય ધની કે દીન;

     એવા ગામને તો હું ખૂબ ચહું, એ રૂડું.....

સંપના તો પાઠ સૌને શીખવે,

શાંતિ રાખવા એ સૌને વીનવે;

     ને દાખલો બેસાડે હૂબહૂ, એ રૂડું.....

થઈ ગઈ એક દિવસે ભારે,

રડતી હતી બાઈ એક ચોધારે;

     એના કલ્‍પાંતની શી વાત કહું!

     એ કલ્‍પાંત કરતું ગામડું, એ રૂડું.....

                          * * *