(રાગ-મારે માંડવ લીલી આડી ને પીળી થાંભલી રે...)
મારે માંડવ વાંસના લીધા ચાર થાંભલા રે,
એમાંથી બનાવ્યો રૂડો લગ્નમંડપ રે,
સુખી થનારનો માંડવો રે.
એના પહેલા થાંભલે તે દેવોને નોતર્યા રે,
તેઓ આવીને આપે તેને આશીર્વાદ રે, સુખી થનારનો...
દેવો એને સુખી થવાના આશિષ આપે રે,
જેથી એનો મંડાય આ સુખી સંસાર રે, સુખી થનારનો...
એના બીજા થાંભલે તે આગેવાનો નોતર્યા રે,
તેઓ કરે ત્યાં વધાવાનો વરસાદ રે, સુખી થનારનો...
એની રૂડી નાવ સંસારમાં આગળ ધપે રે,
એનાં ચોઘડિયાં બધાં રહે મંગલ રે, સુખી થનારનો...
એના ત્રીજા થાંભલે સાસુ-સસરા નોતર્યાં રે,
તેઓ રાખે એનું સર્વ પ્રકારે ઘ્યાન રે, સુખી થનારનો...
દીકરીની જેમ રાખે એને એના સસરા રે,
એના સાસુજી બને માવડી સમાન રે, સુખી થનારનો...
એના ચોથા થાંભલે વરરાજાને નોતર્યો રે,
એ કરે સંસારી ફરજોનું પાલન રે, સુખી થનારનો...
વરરાજો આવી ચોળીના ફેરા ચાર ફરે રે,
નવદંપતીનો સુખી થાય સંસાર રે, સુખી થનારનો...
આમ ચારેય થાંભલે ચાર નોતરાં આપ્યાં રે,
અહિંયા હેતથી પધારે મહાશય રે, સુખી થનારનો...
* * *
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો