(રાગ-આજનો ચાંદલિયો મને લાગે બહુ વ્હાલો...)
મારાં નણંદબા મને લાગે બહુ વ્હાલાં,
દુઃખ ન લાગડશો એને કોઈ ઠાલાં!
ખેલો-કૂદો, મોજ કરો નણંદબા,
ખુશીનો ભંડાર ભરો નણંદબા;
પછી નહિ ચાલે કોઈ કાલાવાલા,
દુઃખ ન લગાડશો પછી તમે ઠાલાં!
સાથ સુહાનો મને લાગે તમારો,
રહો સાથે તમે બધા અવતારો;
પ્રભુને કરું છું એટલે કાલાવાલા,
દુઃખ ન લગાડશો નણંદબા ઠાલાં!
હાસ્ય તમારું ચાંદને શરમાવે,
અમાસની રાતે ચાંદની ફેલાવે;
કદી ન રુઠશો તમે અરે, ઓ સાલા,
દુઃખ ન લગાડશો પછી તમે ઠાલાં!
રાસ રમવામાં તો તમે છો એકા,
મન મોહે તમારા ગાવાના લ્હેકા;
રાસ રમો તમે ને નાચે નંદલાલા,
દુઃખ ન લગાડશો નણંદબા ઠાલાં!
પૂનમની રાતમાં ચંદ્ર ખીલે છે,
ન્નયારે તમારું રૂડું મુખ ખીલે છે;
ત્યારે લાગો છો મને તોઅધિક વ્હાલા,
દુઃખ ન લગાડશો પછી તમે ઠાલાં!
તમારા નામનો લઈ એકતારો,
ગલીએ ગલીએ ઘૂમે છે હજારો;
પ્રભુ બને તમારા રૂપના રખવાલા,
દુઃખ ન લગાડશો નણંદબા ઠાલાં!
* * *
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો